Pengacuan suntikan ialah kaedah untuk mendapatkan produk acuan dengan menyuntik bahan plastik yang dicairkan oleh haba ke dalam acuan, dan kemudian menyejukkan dan memejalkannya.
Kaedah ini sesuai untuk pengeluaran besar-besaran produk dengan bentuk yang rumit, dan mengambil bahagian yang besar dalam bidang pemprosesan plastik.
Kitaran Proses
Kitaran proses untuk pengacuan suntikan adalah sangat singkat, biasanya antara 2 saat dan 2 minit, dan terdiri daripada empat peringkat berikut:
Mengapit - Sebelum suntikan bahan ke dalam acuan, kedua-dua bahagian acuan mesti terlebih dahulu ditutup dengan selamat oleh unit pengapit. Setiap separuh acuan dilekatkan pada mesin pengacuan suntikan dan separuh lagi dibiarkan meluncur. Unit pengapit berkuasa hidraulik menolak bahagian acuan bersama-sama dan menggunakan daya yang mencukupi untuk memastikan acuan ditutup dengan selamat semasa bahan disuntik. Masa yang diperlukan untuk menutup dan mengapit acuan bergantung kepada mesin - mesin yang lebih besar (yang mempunyai daya pengapit yang lebih besar) akan memerlukan lebih banyak masa. Masa ini boleh dianggarkan dari masa kitaran kering mesin.
Suntikan - Bahan plastik mentah, biasanya dalam bentuk pelet, dimasukkan ke dalam mesin pengacuan suntikan, dan maju ke arah acuan oleh unit suntikan. Semasa proses ini, bahan dicairkan oleh haba dan tekanan. Plastik cair kemudian disuntik ke dalam acuan dengan cepat dan terkumpul pek tekanan dan memegang bahan. Jumlah bahan yang disuntik dirujuk sebagai pukulan. Masa suntikan sukar dikira dengan tepat kerana aliran plastik cair yang kompleks dan berubah-ubah ke dalam acuan. Walau bagaimanapun, masa suntikan boleh dianggarkan dengan jumlah pukulan, tekanan suntikan dan kuasa suntikan.
Menyejukkan - Plastik cair yang berada di dalam acuan mula sejuk sebaik sahaja ia bersentuhan dengan permukaan acuan dalaman. Apabila plastik sejuk, ia akan menjadi pepejal menjadi bentuk bahagian yang dikehendaki. Walau bagaimanapun, semasa penyejukan beberapa pengecutan bahagian mungkin berlaku. Pembungkusan bahan dalam peringkat pengacuan suntikan membolehkan bahan tambahan mengalir ke dalam acuan dan mengurangkan jumlah pengecutan yang boleh dilihat. Acuan tidak boleh dibuka sehingga masa penyejukan yang diperlukan telah berlalu. Masa penyejukan boleh dianggarkan daripada beberapa sifat termodinamik plastik dan ketebalan dinding maksimum bahagian tersebut.
Ejection - Selepas masa yang mencukupi telah berlalu, bahagian yang disejukkan boleh dikeluarkan dari acuan oleh sistem lenting, yang dilekatkan pada separuh belakang acuan. Apabila acuan dibuka, mekanisme digunakan untuk menolak bahagian keluar dari acuan. Daya mesti dikenakan untuk mengeluarkan bahagian kerana semasa menyejukkan bahagian itu mengecut dan melekat pada acuan. Untuk memudahkan pelepasan bahagian, agen pelepas acuan boleh disembur ke permukaan rongga acuan sebelum suntikan bahan. Masa yang diperlukan untuk membuka acuan dan mengeluarkan bahagian boleh dianggarkan dari masa kitaran kering mesin dan harus termasuk masa untuk bahagian itu terlepas daripada acuan. Sebaik sahaja bahagian itu dikeluarkan, acuan boleh ditutup rapat untuk pukulan seterusnya disuntik.
Selepas kitaran pengacuan suntikan, beberapa pemprosesan pasca biasanya diperlukan. Semasa penyejukan, bahan dalam saluran acuan akan memejal yang melekat pada bahagian tersebut. Bahan berlebihan ini, bersama-sama dengan mana-mana denyar yang telah berlaku, mesti dipangkas dari bahagian tersebut, biasanya dengan menggunakan pemotong. Untuk beberapa jenis bahan, seperti termoplastik, bahan sekerap yang terhasil daripada pemangkasan ini boleh dikitar semula dengan diletakkan ke dalam pengisar plastik, juga dipanggil mesin regrind atau granulator, yang mengisar semula bahan sekerap menjadi pelet. Disebabkan oleh beberapa kemerosotan sifat bahan, regrind mesti dicampur dengan bahan mentah dalam nisbah regrind yang betul untuk digunakan semula dalam proses pengacuan suntikan.
Perkakas
Proses pengacuan suntikan menggunakan acuan, biasanya diperbuat daripada keluli atau aluminium, sebagai alatan tersuai. Acuan mempunyai banyak komponen, tetapi boleh dibahagikan kepada dua bahagian. Setiap separuh dipasang di dalam mesin pengacuan suntikan dan bahagian belakang dibenarkan untuk meluncur supaya acuan boleh dibuka dan ditutup di sepanjang garisan perpisahan acuan. Dua komponen utama acuan ialah teras acuan dan rongga acuan. Apabila acuan ditutup, ruang antara teras acuan dan rongga acuan membentuk rongga bahagian, yang akan diisi dengan plastik cair untuk mencipta bahagian yang dikehendaki. Acuan berbilang rongga kadangkala digunakan, di mana dua bahagian acuan membentuk beberapa rongga bahagian yang sama.
Teras acuan dan rongga acuan masing-masing dipasang pada asas acuan, yang kemudiannya dipasang pada plat di dalam mesin pengacuan suntikan. Separuh hadapan asas acuan termasuk plat sokongan, di mana rongga acuan dipasang, sesendal sprue, di mana bahan akan mengalir dari muncung, dan gelang pengesan, untuk menjajarkan asas acuan dengan muncung. Separuh belakang asas acuan termasuk sistem lenting, yang mana teras acuan dipasang, dan plat sokongan. Apabila unit pengapit memisahkan bahagian acuan, bar ejector menggerakkan sistem lenting. Bar ejektor menolak plat ejektor ke hadapan di dalam kotak ejektor, yang seterusnya menolak pin ejektor ke dalam bahagian yang dibentuk. Pengecutpin menolak bahagian pepejal keluar dari rongga acuan terbuka.
Agar plastik cair mengalir ke dalam rongga acuan, beberapa saluran disepadukan ke dalam reka bentuk acuan. Pertama, plastik cair memasuki acuan melalui sprue. Saluran tambahan, dipanggil pelari, membawa plastik cair dari sprue ke semua rongga yang mesti diisi. Pada akhir setiap pelari, plastik cair memasuki rongga melalui pintu yang mengarahkan aliran. Plastik cair yang memejal di dalam pelari ini dilekatkan pada bahagian dan mesti diasingkan selepas bahagian itu dikeluarkan dari acuan. Walau bagaimanapun, kadangkala sistem pelari panas digunakan yang memanaskan saluran secara bebas, membolehkan bahan yang terkandung dicairkan dan tertanggal daripada bahagian tersebut. Satu lagi jenis saluran yang dibina ke dalam acuan ialah saluran penyejukan. Saluran ini membenarkan air mengalir melalui dinding acuan, bersebelahan dengan rongga, dan menyejukkan plastik cair.
Sebagai tambahan kepada pelari dan pintu pagar, terdapat banyak isu reka bentuk lain yang mesti dipertimbangkan dalam reka bentuk acuan. Pertama, acuan mesti membenarkan plastik cair mengalir dengan mudah ke dalam semua rongga. Sama pentingnya ialah penyingkiran bahagian pepejal dari acuan, jadi sudut draf mesti digunakan pada dinding acuan. Reka bentuk acuan juga mesti menampung sebarang ciri kompleks pada bahagian tersebut, seperti potongan bawah atau benang, yang memerlukan kepingan acuan tambahan. Kebanyakan peranti ini meluncur ke dalam rongga bahagian melalui sisi acuan, dan oleh itu dikenali sebagai slaid, atau tindakan sampingan. Jenis tindakan sampingan yang paling biasa ialah teras sisi yang membolehkan potongan bawah luaran dibentuk. Peranti lain masuk melalui hujung acuan sepanjang arah perpisahan, seperti pengangkat teras dalaman, yang boleh membentuk potongan dalaman. Untuk membentuk benang ke dalam bahagian, peranti membuka skru diperlukan, yang boleh berputar keluar dari acuan selepas benang telah terbentuk.